امین مهدیزاده کتابدار کتابخانه عمومی شهید رجایی کوهدشت (استان لرستان) در گفتگو با پایگاه اطلاعرسانی نهاد کتابخانههای عمومی کشور با اشاره به تعطیلی کتابخانهها اظهار داشت: دور شدن اجباری از کتابخانه و جایگزین شدن خانه به جای این مکان فرهنگی هرگز برای یک کتابدار احساسی جز ناراحتی ندارد. اینکه امکان دسترسی کودکان عضو کتابخانه به بخش کودک منتفی شده، علاقهمندان به کتاب از امانت گرفتن آن محروم شدهاند و دانشجویان و دانشآموزان پشت کنکوری شرایط مساعدی برای مطالعه در سالنهای مطالعه ندارند، باعث میشود در این روزهای تعطیل بسیار به فکر آنها باشم و در انتظار شکست ویروس کرونا و بازگشایی دوباره کتابخانهها بمانم.
وی افزود: در این شرایط شاید نوشتن خلاصه کتاب و معرفی عناوین جذاب در فضای مجازی بتواند اندکی از محدودیتهای پیشآمده بکاهد.
مهدیزاده با اشاره به مختصات مراجعین به این کتابخانه، عنوان کرد: شمار قابلتوجهی از مراجعین به کتابخانه را گروههای مختلفی از جوانان تشکیل میدهند که به دلیل شرایط خاص این منطقه و پر جمعیت بودن خانوادهها و نبود فضای مناسب برای درس خواندن از سالنهای مطالعه برای مطالعه دروسشان استفاده میکنند. در عین حال کودکان و نوجوانان اما در بخش امانت کتاب حضور بیشتری دارند.
وی در ادامه افزود: مختصات کار فرهنگی به فعالیت پر دامنه و مستمر است. کتابداری که علیرغم تمام دشواریها و مشکلات کتابخانه، وقت گذاشته و در آن کتاب را به مناطق کمتر برخوردار و روستاهای همجوار که از نعمت داشتن کتابخانه محروم هستند میبرد، بیتردید در عالیترین سطح حرفهایاش ایستاده است.
مهدیزاده با اشاره به لزوم انجام فعالیتهای مضاعف توسط کتابداران، خاطرنشان کرد: نباید تنها به حضور در روستاها اکتفا کرد؛ ارتباط گرفتن با ادارات، سازمانها و سایر دستگاههای فرهنگی بهترین فرصت برای بهرهمندی از امتیازات و توانمندیهای آنها در ارتقای سطح کیفی کتابخانهها است. نباید از یاد برد که برای کمک به قرار گرفتن گروههای مختلف سنی در مسیر کتاب و کتابخوانی نباید از هیچ کوششی دریغ کرد.
این کتابدار با یادآوری خاطرهای از روزهای ابتدایی سال ۹۸ بیان کرد: در جریان سیلی که در روزهای ابتدایی امسال در بخشهایی از استان لرستان آمد، به یاد دارم وقتی به کمک قایق، بستههای کتاب و اسباببازیای را که از سوی نهاد و سایرین خیرین برای ما ارسال شده بود به کودکان این مناطق رساندیم، آنقدر خوشحال شده بودند که حس آن لحظه را هیچگونه نمیتوانم توصیف کنم. با این یادآوری قصد دارم به این اشاره کنم که بردن کتاب به هر منطقهای که به هر دلیلی از آن دور مانده یک واجب فرهنگی با احساسات معنوی و اعجاببرانگیز است.
مهدیزاده در خصوص نشستهای نمایشنامهخوانی که به تازگی در کتابخانههای عمومی برگزار میشود نیز گفت: نمایشنامهخوانی برای مناطقی مثل ما که اماکنی همچون تئاتر و سینما وجود ندارد؛ نهتنها برای اعضای نوجوانی که در آن حضور دارند تازگی دارد بلکه استقبال بسیاری را نیز به همراه داشته است. فکر میکنم در ادامه و با استفاده از نمایشنامههای طنز بتوانیم این نشستها را به یکی از پرطرفدارترین برنامههای فرهنگی در کتابخانه تبدیل کنیم.
وی در پایان خاطرنشان کرد: ابتکار استفاده از اسباببازی در کتابخانهها و برگزاری کارگاههای بازیهای فکری و گروهی در کنار برنامههای محبوب دیگری همچون «قصهگویی» و «نقاشی» باعث میشود تا کودکان از همان مقطع پیشدبستانی همواره کتابخانه و حضور در آن را بخشی از علایق و کارهای فوقبرنامهشان قرار بدهند.
ارسال نظر